گفت و گو
- راهبرد مشارکت مصوب
-
گفت و گو با رئیس اداره تبلیغات اسلامی شهرکرد
- دستورالعمل بروزرسانی پورتال
- انتشار راهبرد مشارکت در تارنما
- بیانیه حریم خصوصی
- بیانیه سطح توافق خدمات
-
گفت وگو با پدری که بر سر پیکر فرزند شهیدش ندای مرگ بر آمریکا سر داد
- ماجرای دعای عرفه خواندن با شلوارک
-
گفتگو با حافظ قرآنی که جوان ترین دانشجوی دکتری دانشگاه تهران شد؛
-
گفتوگو با راوی کتاب وقتی مهتاب گم شد
-
25 درصد درآمد نفت عربستان برای کارهای پژوهشی و تبلیغ وهابیت هزینه میشود
-
حمایت مردمی از مبلغین، اعتلای فرهنگ دینی را در بردارد
-
نماز، ویرانگر تمام شبکه های اجتماعی فاسد است
-
رابطه ی اولیا با مدرسه موفقیت تعلیم و تربیت را بیشتر میکند
-
توسعه و عمران شهری با اخلاق قرآنی
-
جمعیت بانوان فرهیخته، در مبارزه با آسیب های اجتماعی ِ حوزه ی بانوان، نقش اساسی دارد
-
بررسی مقاتل معتبر درباره قیام امام حسین(علیه السلام)
-
نحوه عزاداری امام حسین(علیه السلام) در محضر امامان شیعه (علیهم السلام)
-
این همه عزاداری برای چیست؟
-
از عاشورا چه می دانی؟
سایت های مرتبط
- سامانه ثبت نام اعتکاف استان چهارمحال و بختیاری
- بانک اطلاعات فعالان قرآنی چهارمحال...
- موسسه فرهنگی واطلاع رسانی تبیان
- سازمان دارالقرآن الکریم
- سازمان تبلیغات اسلامی
- خبرگزاری بین المللی قرآن
- پورتال جامع پژوهه تبلیغ
- مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی
- سامانه جامع اعزام مبلغ
- بانک اطلاعات تشکل های دینی
- اداره کل تبلیغات اسلامی چهارمحال و بختیاری (نسخه قدیم)
- پایگاه اطلاع رسانی مدایح
1395/07/15 تعداد بازدید: 5540


حسین(ع)حقیقت اشک و ناله و نوحه است
از یاران آن حضرت می گوید:روزی امام سجاد(ع) به صحرا رفته بود، و من نیز دنبال او رفتم، او را در حالیکه بر سنگ سختی در حال سجده افتاده بود، یافتم، ایستادم و صدای ناله و گریه بلند آن حضرت را می شنیدم، و شمردم، که حضرت هزار بار می گفت: «لا اله الا اللّه حقاحقا لا اله الا اللّه تعبدا و رقا، لا اله الا اللّه ایمانا و تصدیقا و صدقا»، سپس حضرت سر خود را از سجده، برداشت، و تمام صورت حضرت از اشک خود خیس شده بود، عرضه داشتم، که الحمدللّه غم شما زائل گردید ولی اشکتان چطور؟
حضرت فرمود: وای بر تو، چه می گویی، می دانی حضرت یعقوب(ع) که فرزند حضرت اسحاق(ع) و نوه حضرت ابراهیم(ع) بود، که نبی بود و فرزند نبی، و 12 پسر داشت، خداوند فقط یک فرزند او را، از چشمش دور داشت، و این موجب سفیدی موی او از غم و اندوه شد و کمرش خمیده گردید و چشمانش نابینا شد، در حالیکه فرزندش، در واقع امر زنده بود، در حالیکه من به چشم خود دیدم، که پدرم، برادرم، و 17 نفر از جوانان بنی هاشم، به شهادت رسیدند، و چگونه اندوهم، زائل گردد، و اشکم پایان یابد؟!
گریه ملائکه آسمان، جنیان، وحوش، ماهیان، بادها و ابرها و مرغ های آسمان
مسلماً حسین(ع)حقیقت اشک و ناله و نوحه است، زیرا او بر چیزی مقاومت و صبر کرد، که هرگز قبل از او، کسی این چنین نکرده بود، و مصائبی را بر جان و دل خرید، که قبل از او سابقه ای نداشت و در آینده نیز نخواهد بود، و لذا بدین سبب دین جد خود رسول خدا، محمد مصطفی(ص) را، زنده کرد. و لذا حضرت رسول(ص)در زمان حیات خود، فرمود:«حسین منی و انا من حسین»، و این کلام را زمانی فرمود، که حسین(ع)کودکی بیش نبود.
به علت همه این مسائل است، که باید برای چنین فاجعه ای که در کربلا، پیش آمد، و این چنین مردی از آل رسول، بدست امت همان رسول (ص)، به شهادت رسید، می گفت:«و لمثل هذا فلیبک الباکون، و لیندب النادبون، فإنا للّه و انا إلیه راجعون»
ای خرگه عزای تو این طارم کبود
لبریز خون ز داغ تو، پیمانه وجود
تنها نه خاکیان به عزای تو اشگریز
ماتم سراست بهر تو از غیب تا شهود
از خون کشتگان تو صحرای ماریه
باغی و سنبلش همه گیسوی مشکبود
کی بر سنان تلاوت قرآن کند سری
بیدار ملک کهف توئی، دیگران رقود
نشکفت اگر برند تو را سجده سروران
ای داده سر بطاعت معبود در سجود
تربت حسین(ع)شفاء است
و از قول حضرت رسول(ص)آمده است، که هر که، خاک را بخورد، ملعون است.
منبع:نشریه روشنان، شماره12
نظرات مشتریان